
Zoë van Mourik, Equine Trauma & Behavior Specialist en oprichter Equine Behavior Academy;
https://www.zoevanmourik.com/
Bio







Na het runnen van haar eigen pensionstal in Gelderland (2007 – 2017) emigreerde Zoë naar California, waar ze vier jaar lang heeft mogen werken op verschillende ranches en rescues, om te leren van mensen uit het vak. Ze kwam in aanraking met voornamelijk (wilde) Mustangs, Quarter Horses, renpaarden, gangenpaarden en Arabische paarden, die allemaal verwaarloosd of zwaar getraumatiseerd waren door mishandeling en/of verwaarlozing.
Tijdens de eerste 2 jaar in Californië hield Zoë zich bezig met Parelli NH, kreeg ze les van 4-sterren instructeur Maurice Thibault (3L Ranch, Tehachapi) met haar eigen paard en begon ze aan het finetunen van Liberty en Freestyle (werken en rijden in vrijheid). Bijna dagelijks werkte ze met de ca. 30 paarden die op deze plek wachtten op een nieuw thuis, na succesvolle hertraining. Ook het ophalen van paarden na bijvoorbeeld inbeslagname behoorde tot haar taken; stressvolle situaties voor zowel paard als mens. In 2018 bezocht ze Silver Horse Retreat in San Diego (voor de tweede keer) om een week te assisteren tijdens een Nature Constellation Retreat, waarin ze Sara (de eigenaresse) hielp met een groep deelnemers uit Japan hosten en begeleiden voor een week off-the grid, gefocust op paarden, heling (Shamanism) en natuur. Tijdens haar eerste bezoek drie jaar daarvoor, was Zoë geīnteresseerd geraakt in Sjamanisme en voornamelijk “Animal Medicine” en “Guided Meditations”. Na haar eerste, intensieve verblijf op Silver Horse Retreat in 2015 merkte Zoë een “shift” in haar leven. Eenmaal terug in Nederland bleef ze verder leren over Sjamanisme en hoe ze dit meer kon verweven met haar dagelijks bestaan en toekomst, privé maar ook tijdens haar werk met paarden. Inmiddels integreert ze Sjamanisme en werken met dieren met veel plezier en succes. De “Shamanic Journeying Classes” kun je vanaf 2022 dan ook bij haar volgen.
Lesgeven (kennisoverdracht) is ook belangrijk voor Zoë, dus toen ze bij Freedom Ranch (Juniper Hills) aan het werk kon als NH instructrice en te maken kreeg met fysiek/mentaal beperkte studenten, besloot ze haar Life Coach studie af te ronden om ook hen beter te kunnen helpen. Ruiters met bijvoorbeeld een spierziekte, Asperger’s Syndrome of ADHD op weg helpen op en rondom het paard vindt ze enorm dankbaar en belangrijk werk. Uiteindelijk is Zoë anderhalf jaar werkzaam geweest bij Freedom Ranch, zo’n 5 keer per week gaf ze les en indien nodig trainde ze nieuwe paarden tot ze klaar waren om verkocht te worden of mee te draaien in lessen. Stephanie’s eigen dochter werkt aan een carrière als springruiter/dierenarts en was in voorbereiding van het wedstrijdseizoen toen ze problemen begon te ondervinden tijdens het rijden van haar paard. Samen met Zoë werkte ze naar het wedstrijdseizoen toe en na slechts een paar lessen wist ze niet alleen fijn rond te komen, maar ook een aantal prijzen in de wacht te slepen. In 2020 ontving ze haar Scholarship voor een Equestrian School in Los Angeles.
Tot slot kwam Zoë eind 2019 in contact met Vera, eigenaresse van de grootste Arabische paardenopvang van Noord-Amerika; Love This Horse, Equine Rescue (Rosamond, Mojave Desert) vlakbij Palmdale waar Zoë op dat moment woonde. Vera komt oorspronkelijk uit Duitsland waar ze opgroeide in een familie van paardentrainers, die werken met Arabische paarden. Na in Haīti gewoond en een weeshuis gerund te hebben kwam Vera terecht in Californië en startte ze haar opvang in de Mojave woestijn. Op deze locatie staan gemiddeld 80 paarden, op andere adressen zoals bij fosters staan drachtige merries, hengsten die geruind moeten worden of paarden in quarantaine. In Januari leerde Zoë daar Walter kennen. Een jonge, angstige Lusitano ruin die in de zomer van 2018 bebloed de snelweg op rende met een zadel op en een lasso om zijn nek. Engelen achter het stuur waren in staat hem veilig ergens tot stilstand te laten komen, waarna hij door Animal Control in beslag is genomen. Niemand kwam Walter ooit ophalen. Niet veel later kwam naar buiten dat Walter als “dancing” of “tripping” horse werd getraind (iets dat in Amerika door veelal Mexicaanse mensen op brute wijze paarden wordt aangedaan) en hij aan zijn mishandelingen heeft weten te ontsnappen en zo op de snelweg terechtkwam. Naast Walter werkte ze met andere (voornamelijk Arabische) paarden. Sommigen waren al onder het zadel en reed ze verder tot ze klaar waren om geadopteerd te worden (er worden gemiddeld 10 paarden per maand geadopteerd). Het matchen van het juiste paard bij de juiste adoptant behoorde ook tot haar takenpakket. Het inrijden van jonge paarden, corrigeren van gedragsproblemen, Equine Assessments, Emotion Regulation, Trailerladen en Trouble Shooting kwam ook veel voor. Toen er een groep van 9 zwaar verwaarloosde en mensenschuwe paarden vanuit een slachthuis-pen (killpen) in een andere staat (Oregon) bij de opvang kwam, werd dit Zoë’s prioriteit -naast het werken met Walter, die zich in een soortgelijke staat van trauma bevond. Sommigen van deze paarden waren nog nooit door mensen aangeraakt, anderen waren aan het nippertje ontsnapt aan de dood (na mishandeling of enkeltje naar het slachthuis). In beide gevallen had ze te maken met een zeer getraumatiseerd dier en duurde het vaak weken voordat er fysiek contact plaats kon vinden. Dit geduld werd uiteindelijk beloond toen niet alleen Walter, maar ook 3 paarden uit de Oregon groep aangeraakt, gehalsterd en geleid kon worden binnen de eerstvolgende maand. Drie maanden na aanvang op de rescue werd het eerste paard succesvol geadopteerd en zonder problemen naar zijn nieuwe thuis in New-Mexico vervoerd. Toen na vier maanden de (hoofd)trainers de opvang verlieten, bleef Zoë achter als hoofdtrainer. Samen met eigenaresse Vera nam ze de taak op zich om (ten midden van de Corona-pandemie) zo veel mogelijk paarden klaar te maken voor adoptie, zodat het aantal paarden zou verminderen. Inmiddels is het gelukt om nieuwe trainers te vinden die ethisch verantwoord trainen hoog in het vaandel hebben staan en nu op deze rescue werken.
Eind 2020 keerde Zoë terug naar Nederland. Ze hoopt hier haar ervaringen en overtuigingen te kunnen delen met gelijkgestemden, liefhebbers te helpen leren over paardengedrag en onze invloed hierop en zo meer paarden te helpen. Uiteindelijk wil ze zich met haar man in Amerika gaan settelen om daar een heling retreat & ranch op te starten.
Klik hier voor Zoë’s portfolio








Zoë van Mourik
Trauma- en Gedragsdeskundige, Coach en Trainer

Wouter Collignon
De man van Zoë, assistent/fotograaf/cameraman en trainer
“Follow the Horse, not the Method”
Zoë van Mourik